Votre panier

Nous ne faisons rien

Immigration : des sujets qui s’imposent

Le Quotidien 27 septembre 2023
En amont des élections législatives, l’ASTI a publié ses revendications à destination des partis. Des propositions pas toujours entendues.

Les élections nationales constituent pour l’Association de soutien aux travailleurs immigrés (ASTI) l’aboutissement d’un travail de longue haleine. Le 12 septembre, l’ASBL publiait un communiqué reprenant dix revendications à destination des partis politiques luxembourgeois en vue de l’échéance électorale du 8 octobre. Retour sur cette liste avec le porte-parole de l’ASTI, Sergio Ferreira.

Comment avez-vous élaboré cette liste de revendications?

Sergio Ferreira : Nous avons commencé à y travailler début 2022. Nous avons étudié séparément des revendications pour les élections communales et d’autres pour les élections législatives. Nous avons, à chaque fois, repris à peu près la même logique avec trois grands sujets : l’immigration, l’asile et le vivre-ensemble. Ce processus pour les législatives s’est terminé en octobre 2022. Nous avons ensuite contacté les partis politiques pour fixer des rendez-vous afin de leur présenter de vive voix ces revendications. Ce qui a été fait au cours de l’année 2023 jusqu’au mois de juillet, où nous avons alors rencontré les sept partis qui sont représentés à la Chambre.

Quelles ont été les réactions des partis politiques quand vous les avez rencontrés?

Les partis politiques étaient plus ou moins d’accord avec nos propositions. Ce qui est clair et net, c’est que peu de ces sujets se retrouvent dans leurs programmes. Ils sont comme accessoires par rapport à d’autres. Ce qui est regrettable, sachant qu’on vit dans un pays qui a quand même 50 % de sa population qui n’a pas la nationalité luxembourgeoise. Sachant aussi qu’il y a 200 000, voire 250 000, travailleurs frontaliers qui viennent tous les jours de France, d’Allemagne, de Belgique. Ce n’est même pas un sujet, alors que ça devrait l’être. Nous savons que l’évolution de la situation, à laquelle on assiste au niveau européen, fera que ces sujets viendront forcément sur la table.

Comment expliquer ce désintérêt des politiques face à une situation qui va forcément s’imposer à eux?

Les questions de l’immigration ne sont pas des questions qui attirent des voix. C’est aussi simple que ça. Pourtant, les questions du vivre-ensemble nous concernent tous. Les questions de cohésion sociale nous concernent tous. Prenons l’exemple du logement. Le sujet est dans la bouche de tout le monde depuis cinq ans. Avant, ce n’était même pas un sujet. Pourquoi? Parce que ça n’affectait pas l’électeur. Les migrants étaient les seules personnes qui étaient impactées par la question du logement. On n’a pas bougé pendant 40 ans et, aujourd’hui, on est devant une situation complexe. Si elle avait été prise en compte avant, même si elle n’affectait qu’une couche, une population qui n’est pas électrice, on aurait peut-être moins de problèmes de nos jours.

Le vote des résidents étrangers aurait-il pu peser dans la balance?

Le logement est un exemple clair illustrant le fait que ne pas avoir le droit de vote a fait que les politiques n’ont pas pris en compte une problématique. Aujourd’hui, nous sommes devant une situation qui est presque impossible à résoudre. C’est l’une des raisons pour lesquelles nous attirons l’attention encore une fois sur le vote des résidents. Malgré les résultats du référendum de 2015. Parce que le problème reste là. C’est un exemple parfait de l’importance de prendre en considération tous les aspects qui ont à voir avec la vie du pays.

N’est-ce pas décourageant pour l’ASTI de voir que les politiques font la sourde oreille?

Ce n’est pas décourageant dans le sens où, malgré tout, on arrive à réaliser des avancées. Les choses bougent, même si elles ne changent pas autant et aussi vite qu’on le souhaiterait. L’ASTI continuera à faire des projets de terrain, à faire des propositions et à montrer au niveau politique les propositions que nous recueillons du terrain. Nos activités de terrain nous permettent de comprendre où sont les problèmes.

C’est pour ça, par exemple, que pour le bénévolat, nous demandons que le congé bénévolat soit élargi. Aujourd’hui, il est possible au niveau du sport, au niveau des domaines culturel et politique, et c’est très bien. Mais il faudra l’élargir et permettre aussi aux associations, comme l’ASTI et comme d’autres, que leurs bénévoles puissent avoir droit à ce congé. Il y a énormément d’énergie et de gens qui veulent s’engager. Si on leur facilite un tout petit peu la tâche, les bénévoles viennent d’une façon beaucoup plus simple et beaucoup plus facile.

Le grand thème que vous avez mis en avant dans ces revendications, c’est la régularisation des personnes en situation irrégulière. Pour quelles raisons?

Il y a d’abord la question de la dignité de la personne. Deuxièmement, c’est une situation qui n’est favorable pour personne. Et si on régularise la personne, c’est une win win win situation. La personne y gagne, car elle a des droits, elle peut les faire valoir et être plus protégée qu’elle ne l’est actuellement. L’État y gagne, parce qu’il obtient des contributions pour la sécurité sociale et les impôts. Le milieu économique y gagne aussi. Quelqu’un qui fait travailler une personne qui est en situation irrégulière ne paye pas de cotisations, de charges patronales… Il y a une concurrence faussée. Au niveau d’une concurrence plus loyale, l’économie gagne. En résumé, personne n’y perd.

Comment expliquez-vous les craintes à l’égard de la migration?

Aujourd’hui, le domaine de la migration, c’est un domaine dans lequel on travaille avec des intuitions, des émotions, des mythes… Il faut travailler avec des faits. Dans tous les domaines de la vie politique, que ce soit dans l’agriculture, dans l’économie, dans l’environnement, dans l’éducation, on se base sur les recherches scientifiques, sur des faits validés par la science. Or toute la recherche dit une chose : les conditions d’accueil ne jouent pas dans le choix du départ d’une personne, ce qui joue, ce sont les conditions de départ. Un Brésilien ne vient pas au Luxembourg car il y a plus de richesses ici qu’ailleurs. Il vient parce que, d’une part, au Brésil, ça se passe mal et, d’autre part, parce qu’il a un réseau ici. Ce n’est pas par hasard si on a 120 000 Portugais au Grand-Duché. Les gens choisissent d’aller là où il y a des amis, de la famille…

Il y aura toujours du mouvement vers le Luxembourg. L’appel d’air, il faut arrêter de l’utiliser, c’est un mythe, ça serait la même chose que de faire de la politique scientifique en disant que la terre est plate.

Comment aider les personnes à quitter les structures d’accueil et à s’intégrer dans la société luxembourgeoise?

Le Luxembourg se plaint que les structures d’accueil sont pleines, occupées notamment par les personnes qui ont déjà un statut. Pourquoi? Car nous ne faisons rien pour qu’elles s’intègrent. C’est absurde de ne pas permettre à une personne qui arrive au Luxembourg de travailler tout de suite alors qu’elle a fait une demande de protection internationale. Pourquoi doit-on attendre six mois? Et ce n’est pas encore un droit automatique, une autorisation d’occupation temporaire doit encore être demandée. Certes, on vient d’éliminer le test du marché du travail, mais il y a toujours deux ministères qui doivent se prononcer pour une demande. C’est absurde. Si on permettait aux gens, dès la demande de protection internationale, de travailler, ils s’autonomiseraient beaucoup plus tôt et ils seraient à même de marcher par eux-mêmes et de sortir des structures d’accueil. On se plaint, mais on ne fait rien pour l’éviter. Cette logique règne aujourd’hui dans les questions d’asile et d’immigration en Europe et au Luxembourg. C’est indigne, absurde et contre-productif. La question de l’accès au marché du travail est fondamentale.

Les questions de l’immigration ne sont pas des questions qui attirent des voix

L’immigration en chiffres

313 407

C’est le nombre de personnes étrangères vivant au Grand-Duché au 1er janvier 2023. Les ressortissants des États membres de l’Union européenne (UE) représentent à eux seuls 78,4 % de la population étrangère au Luxembourg (-2,4 points de pour cent par rapport à 2022). En 1981, les ressortissants des 27 États membres actuels représentaient même 91,5 % de la population étrangère.

29,4 %

C’est la part de Portugais dans la population étrangère résidant au Luxembourg. C’est la nationalité la plus représentée au Grand-Duché, elle est suivie par la France (15,7 %), l’Italie (7,9 %), la Belgique (6,1 %) et l’Allemagne (4 %). Après les ressortissants de l’Union européenne viennent les ressortissants d’Asie, qui représentent 6,4 % de la population étrangère au Grand-Duché. Les ressortissants des continents africain et américain occupent respectivement la quatrième (5 %) et la cinquième (2,6 %) place parmi les groupes d’étrangers les plus représentés au Luxembourg.

5 238

C’est le nombre d’Ukrainiens sur le territoire luxembourgeois au 1er janvier 2023. Leur part, restée stable de 2011 à 2014, n’avait connu qu’une légère hausse en 2015, à la suite de l’annexion de la Crimée par la Russie. En revanche, depuis la guerre en Ukraine, le Luxembourg a noté une augmentation de 387 % des ressortissants ukrainiens sur son territoire.

Der Wahlkampf spielt sich jenseits der Realität ab

Solange die Hälfte der Bevölkerung von den Nationalwahlen ausgeschlossen wird, braucht man sich keinen wirklichkeitsnahen Wahlkampf zu erwarten.

Die Parteien müssen die Hälfte des Landes nicht einmal ansprechen.
Die Parteien müssen die Hälfte des Landes nicht einmal ansprechen. Foto: Gilles KAYSER

 

Wer jemandem im Ausland zu erklären versucht, worum es bei den Wahlen in Luxemburg geht, wird sich der Absurdität des diesjährigen Wahlkampfes schnell bewusst. Das Land steht vor einer akuten Wohnungskrise, die ohnehin stark ausgeprägten Ungleichheiten steigen weiter an, Luxemburg ist Spitzenreiter der Eurozone bei der Erwerbsarmut, das Schulsystem notorisch diskriminierend und in Sachen ökologischer Fußabdruck spielt das Land in der gleichen Liga wie Katar. Doch die regierungsfähigen Parteien wollen davon kaum etwas wissen.

Die CSV will mit Luc Frieden die Steuern für alle senken. Die LSAP surft auf dem Paulette-Lenert-Effekt und setzt dadurch mehr auf ein neu gewonnenes Selbstbewusstsein als auf Inhalte. Déi Gréng, die angesichts der herrschenden Klimakrise Alarm schlagen müssten, sind in der Defensive, um nur nicht den Eindruck zu erwecken, sie wollten etwas an der Lebensweise der Luxemburger ändern. Und die DP schwört auf Floskeln, Xavier Bettel und den Status quo.

Ein Großteil der Realitäten des Landes spielt im Wahlkampf einfach keine Rolle.

Die unbequeme Wahrheit dahinter will auch niemand – bis auf Nischen-Parteien wie Déi Lénk, Volt oder Fokus – wirklich thematisieren. Weil die Hälfte der Einwohner nicht an den Wahlen teilnimmt, spielt ein Großteil der Realitäten des Landes im Wahlkampf einfach keine Rolle. Besonders, da die nicht-wählenden Ausländer gleichzeitig zu den produktivsten und benachteiligsten Bevölkerungsgruppen gehören.

Die Einführung eines Ausländerwahlrechts würde das Problem schnell lösen. Die Parteien müssten die luxemburgische Gesellschaft dann in ihrer Gesamtheit ansprechen – sowohl sozio-ökonomisch als auch linguistisch. Damit würde sich das Themenfeld der lokalen Politik breiter aufstellen und der wahren Komplexität des Landes anpassen. Der eintönige Wahlkampf offenbart nämlich, dass die meisten Parteien sich um die gleichen Mittelschichtwähler streiten. Und das verhindert wiederum die politische Auseinandersetzung mit den brennenden Herausforderungen, vor denen das gesamte Land steht.

Lesen Sie auch:

De Walpodcast (7): Wie spannend ist der Wahlkampf?

Das Ausländerwahlrecht bekam 2015 per Referendum eine Absage und wäre demnach undemokratisch, lautet der ewige Einwand. Das mag stimmen, doch ändert das nichts an der Tatsache: ein Land, das die Hälfte seine Bevölkerung von der politischen Entscheidungsarena ausschließt, ist auf Dauer nicht tragfähig – und auch keine wirkliche Demokratie. Luxemburgs Bürger und Bürgerinnen verdienen und brauchen mehr, als ihnen der Wahlkampf 2023 zu bieten hat.

Worauf es der Zivilgesellschaft am 8. Oktober ankommt

Im Vorfeld der Chamberwahlen

Wort online 26. September 2023

14 Vereinigungen haben ihre Wahlprüfsteine zusammengestellt.

Die 14 Verbände haben ihre Wahlprüfsteine vor der Chamber vorgestellt.
Die 14 Verbände haben ihre Wahlprüfsteine vor der Chamber vorgestellt. Foto: Anouk Antony

(mas) – 14 Vereinigungen aus der Zivilgesellschaft hoffen darauf, dass sich die Wähler bei ihrer Stimmabgabe von thematischen Herausforderungen leiten lassen und nicht nach Köpfen wählen. Vor dem Parlament haben sie deshalb ihre Wahlprüfsteine präsentiert, die auf drei Pfeilern fußen: eine gerechte Gesellschaft, zum Beispiel durch den allgemeinen Zugang zu Gesundheitsdiensten und die massive Schaffung von erschwinglichem Wohnraum, der Schutz der natürlichen Ressourcen, beispielsweise durch eine ambitionierte Klimapolitik, eine zukunftsorientierte Politikgestaltung, unter anderem durch eine regelrechte Kohärenz im Bereich der nachhaltigen Entwicklung.

Lesen Sie auch:

Wahlversprechen: Die Parteien machen jetzt Nägel mit Köpfen

Die 14 Verbände – ASTI, Caritas, Cercle de coopération, CID, CLAE, Forum Culture, Friddens- a Solidaritéitsplattform, Initiative Devoir de vigilance, Koalitioun Wunnrecht, Médecins du monde, Mouvement écologique, One planet, Ronnen Dësch, Votum Klima –  haben die Wahlprogramme der Parteien unter die Lupe genommen und dabei ein besonderes Augenmerk auf ihr Tätigkeitsfeld gelegt. Die daraus erstellten Wahlprüfsteine können auf den Internetseiten der Vereinigungen eingesehen werden und sollen die Wähler bei ihrer Stimmabgabe hin zu einem nachhaltigen Wahlverhalten orientieren.

Wahlprüfsteng – op Lëtzebuergesch

 Referenzen fir de Vote – Wahlprüfsteng


Fir eng gerecht  Gesellschaft

  • Déi massiv Schafung vu bezuelbarem Wunnraum muss eng politesch Prioritéit sinn.
  • Grouss Reforme fir d’Spekulatioun ze stéieren an d’Loyerën effektiv ze kontrolléieren.
  • Eng Ännerung vum REVIS-Gesetz fir de Betrag dem Referenzbudget unzepassen an alternativ Forme vu Wunnraum, wéi eng gemeinsam Wunneng oder Eichtwunneng net méi ze behënneren.
  • Méi zoutreffend Hëllef fir Stéit mat niddregem Akommes.
  • Eng gerecht a sozial verantwortlech Steierreform.
  • Geschlechtrerechtechkeet an eng intersektional Perspektiv.
  • Een aktiven Kampf géint Sexismus an aner Forme vun Diskriminatioun.
  • Zougang zu Gesondheetsversuergung fir jiddereen.
  • Eng würdeg Asyl- a Migratiounspolitik baséiert op gläiche Rechter.
  • Reguléierung fir Leit an enger administrativer Situatioun vun illegaler Residenz.
  • Eng Opfangméiglechkeet am Fall vun Refus vun internationale Schutz Status.
  • D’Grënnung vun engem Observatoire vun der Integratioun an vun der Inklusioun.
  • Berécksiichtijung vun Grenzaarbechter an hire Familjen.
  • D’Erweiderung vum Congé Benevolat op aner Beräicher.

Fir de Schutz vun de Quelle vum Liewen

  • Een ambitiéise a gerechten Iwwergang hinsichtlich der Klimakris.
  • Eng geziilte Strategie fir Leit mat niddregem Akommes innerhald dem ekologeschen Iwwergang zë ënnerstëtzen.
  • D’Hierstellung vun der Biodiversitéit an eise Landschaften als Grondlag vum Liewen a Wuelbefannen.
  • Eng Reform vun der Gouvernance zu Lëtzebuerg am Zesummenhang mat der Erausfuerderung fir eng nohalteger Entwécklung.
  • Eng Strategie fir eise sozialen a wirtschaftleche Modell nohalteg ze maachen.

Fir zukunftsorientéiert Gouvernance

  • Echt richtig politesch Kohärenz fir nohalteg Entwécklung.
  • Eng transversal kulturell Dimensioun vun allen ëffentleche politischen Aspekten
  • Eng Bewäertung an Iwwerwaachung vun der ëmmer méi staarker Bedeelegung vum Privatsecteur, besonnesch dem Finanzsecteur, an der internationaler Zesummenaarbecht.
  • Eng Pflicht vu Firrsicht an den Themaën Mënscherechter, Klima, Ëmwelt a Biodiversitéit fir grouss Betriber.
  • Eng nei europäesch Sécherheetsarchitektur an där eng zivil Sécherheetspolitik eng entscheedend Roll muss spillen.
  • Stop déi sënnlos Oprüstung, géint d’Moderniséierung vun Atomwaffen, fir Diplomatie – géint Krich.

————————————————————————————————————————-

Détailler :

Referenzen fir de Vote – Wahlprüfsteng

Fir eng gerecht Gesellschaft

  • D’Schafe vu bezuelbare Wunnraum muss eng politesch Prioritéit sinn.

Den direkten Bedierfnes fir bezuelbare Wunnengen ass 6.000 Eenheeten. Bis 2030 musse mir 20% bezuelbare Wunnraum erreechen (an net nëmmen 15% bis 2030 an 20% bis 2035).

  • Grouss Reforme fir d’Spekulatioun ze bekämpfen an d’Loyerën effektiv ze kontrolléieren

Konfrontéiert mat der Ausgrenzung vun enger wuessender Zuel vu Stéit vum Wunnengsmaart, si gréisser Reformen erfuerderlech fir d’Spekulatioun ze stéieren an d’Loyerën effektiv ze kontrolléieren.

  • Eng Ännerung vum REVIS-Gesetz fir de Montant dem Referenzbudget unzepassen an alternativ Forme vu Wunnraum wéi eng gemeinsam Wunneng oder Fleegefleeg net méi ze behënneren.

Upassen vum REVIS ënner Berécksiicht vum Referenzbudget fir en anstännegt Liewen (STATEC)) fir Prekär a sozial Ausgrenzung ze bekämpfen. Ausserdeem erlaabt déi aktuell Definitioun vun der Hausgemeinschaft Leit, déi REVIS-Beneficiairë sinn (oder déi riskéieren an Zukunft REVIS-Beneficiairen ze ginn), Ënnerkunft ze deelen oder vun engem Stot logéiert ginn, well dës Leit dann als Deel vum Stot ugesi ginn.

D’Definitioun muss ugepasst ginn, fir datt Leit, déi zesumme liewen, awer net dee selwechte Budget deelen, als separat Stot ugesi kënne ginn an esou d’Recht op sozial Hëllef behalen.

  • Méi cibléiert Hëllef fir Stéit mat niddregem Akommes.

All Zoulagen regelméisseg un d’Liewenskäschte upassen. D’ Qualifikatiounskala fir déi verschidden Allocatiounen soll no uewen iwwerschafft ginn, virun allem firStéit aus eenzelen Elterendeel . Et ass wichteg esou séier wéi méiglech d’Aarmut ënnert den Aléngerzéier opzegraïfen an hir Steiererliichterungen ze erhéijen .

  • Eng gerecht a sozial verantwortlech Steierreform.

Zu Lëtzebuerg sinn d’Steierrecetten aus der Kapitalbesteierung besonnesch niddereg, an dat selwecht gëllt fir déi, déi d’Ëmweltbesteierung betreffen. Op der anerer Säit ass d’Besteierung vum Aarbechtsfaktor wichteg. Mat iwwer 50% dréit d’Aarbecht d’Majoritéit vun der Steierlaascht. Et ass net akzeptabel, datt d’Verschmotzer net déi néideg Käschten iwwerhuelen, mä dat déi op d’Gemeng falen. Dofir hunn d’Verschmotzer kee richtegen Ureiz fir dës Käschten ze reduzéieren, am Géigendeel.

  • Geschlechtempfindlechkeet an intersektional Perspektiv.

Politik ” One fits all” verstäerkt de Gruef tëscht Räich an Aarm a féiert zu sozialen Divisiounen a parallele Gesellschaften .Fir d’sozial Kohäsioun ze garantéieren, brauche mir eng sozial gerecht an intersektionell Politik, déi d’Geschlecht, mee och d’Origine an d’Ethnien, d’Akommesdifferenzen, d’sexuell Orientéierung an der Behënnerung an alle Beräicher Rechnung droen.

  • En aktiven Kampf géint Sexismus an aner Forme vun Diskriminatioun.

Den Rechtsruck deen an Ganz Europa ze bemierken ass, huet zur Konsequenz dat (hetero ) sexistesch a racistesch Rieden ëmmer méi akzeptabel ginn, mat heiansdo dramateschen Konsequenzen. D’Ofbreechen vun de Schwangerschaft gëtt verbueden oder méi schwéier gemaach, Attacke géint LGBTIQ* Leit ginn ëmmer méi brutal, ” Haassspeech ” op sozialen Netzwierker gëtt ëmmer méi heefeg. D’Lëtzebuerger Politik muss dës Tendenzen op europäeschem Plang eescht huelen an se aktiv bekämpfen.

  • Zougang zu Gesondheetsversuergung fir jiddereen

Eng legal Basis fir de CUSS (Universal Health Care Coverage) als Pilotprojet maachten et se wierklech universell gestalten.

  • Eng würdeg Asyl- a Migratiounspolitik baséiert op gläiche Rechter.

Psoch-Sozial Ënnerstetzung verstärken fir datt Migranten, Bewerberinnen fir internationale Schutz, Beneficiairen vum internationale Schutz an Beneficiairen vun temporäre Schutz hir Rechter voll kënnen genéissen. Ënnert anerem Zougang zu uerdentleche Wunnengen an Aarbechtsmaart: Gläich Rechter fir all déplacéiert Leit an Ausweiderung vun Méiglechkeete di BT geschaf geschaafe goufen fir déi all Leit, déi Schutz brauchen.

  • Reguléierung vu Leit an enger administrativer Situatioun vun onregelméissegen Openthalt.

Juristesch an administrativ Upassung vun deenen Persounen aus Drëttlänner, déi fir eng bestëmmten Zäit ouni valabel Openthaltserlaabnes um Territoire vu Lëtzebuerg waren, egal op Erwuessener oder Mannerjäreg. D’Grënnung vun engem Reguléierungsprogramm iwwer eng limitéiert Zäit. Am aktuelle Krisekontext soll esou eng prioritär Mosnaam sinn.

  • Méiglechkeet vun Opfang am Fall vun Refus vum internationalen Schutz Status.

Humanitär, familiär oder gesondheetlech Aspekter solle berécksiichtegt ginn, nom Beispill vun den “Härtefällekommissionen” an der däitscher Bundesrepublik.

  • D’Grënnung vun engem Observatoire vun der Integratioun an der Inklusioun.

Soll net nëmmen erlaaben am Kader vun akteullerder Politik, déi néideg Donnéeën an Studien ze sammelen, mee ëffentlech Debatten iwwer d’Moossnamen z’organiséieren an domat eng besser Zilsetzung vun de Programmer ze proposéieren, a d’Resultater, déi erreecht goufen, ze bewärten an och a d’Gouvernance ëmzeseztzen .

  • D’Grenzaarbechter an hir Famillen, déi iergendwéi Deel vun eiser Gesellschaft sinn, berécksiichtegt.

Ouni sech an d’Politik vun eisen Nopeschlänner anzemëschen , sinn Ustrengungen fir sech besser kennenzeléieren wesentlech. Zesummenaarbecht tëscht Lycéeën an der Groussregioun mat sproochlechen Openthalt kann en nëtzlecht Instrument sinn.

  • D’Erweiderung vum Congé Benevolat op aner Beräicher.

De Congé de Benevolat gëtt et momentan zu Lëtzebuerg fir d’Beräicher Entwécklungszesummenaarbecht, Jugend, Sport a Rettungsdéngschter. Am Beräich vun der Auslänneropnam an der Integratioun vun den Auslänner an der ökologischen Transitioun ass näischt geplangt, obwuel an deene Beräicher sech d’Bénévolat an d’Biergerasaatz an de leschte Jore staark entwéckelt hunn.

Fir de Schutz vun de Quelle vum Liewen

  • En ambitiéisen a gerechte Transitioun vis-à-vis vun der Klimakris.

Verantwortung iwwerhuelen fir en ambitiéisen a gerechte gesellschaftlechen Transitioun zu Lëtzebuerg an iwwer d’Grenzen (am Déngscht vum Allgemeinwuel).

  • Eng geziilte Strategie fir Leit mat niddregem Akommes am ekologeschen Transitioun z’ënnerstëtzen.

D’ökologesch Transitioun erfuerdert ënner anerem en Engagement vun de Bierger op hirem Niveau, de Kaf vun biologesche Produiten, konsuméiert Haushaltsapparater déi dacks méi deier sinn (kuerzfristeg), Energiesanéierung, asw.

Et ass essentiell fir eng selektiv Subventiounspolitik ze suergen, fir Leit mat niddregem Akommes an dësem Transitioun weider z’ënnerstëtzen. Eng richteg Strategie ass erfuerderlech, iwwer eemoleg Léisungen.

  • D’Restauratioun vun der Biodiversitéit an eise Landschaften als Grondlag vum Liewen a Wuelbefannen.

Zu Lëtzebuerg ass d’Degradatioun vun der Biodiversitéit héich alarméierend. Eng grondleeënd Neiorientéierung vun der Agrarpolitik ass der Meenung vun alle Wëssenschaftler néideg, andeems d’Exploitatioun enk mat der verfügbaren Flächen suergt (” flächengebundene Landwirtschaft ” ), muss d’Bio-Landwirtschaft vill méi konsequent gefördert ginn (besonnesch duerch biologesch Restauratioun an der ganzer Ëffentlechkeet) oder an semi-ëffentlecenh Strukturen) a méi konsequent Ëmsetzung vu Biodiversitéitsschutzplanung .

  • Eng Reform vun der Gouvernance zu Lëtzebuerg am Zesummenhang mat der Erausfuerderung vun der nohalteger Entwécklung.

D’Lëtzebuerger „Gouvernance“ muss esou organiséiert ginn, datt d’Erausfuerderunge vun eiser Gesellschaft an alle Beräicher vun der Wirtschaft an der nohalteger Entwécklung gerecht kënne ginn . Gouvernance Reform gëtt als ee vun de Schlësselelementer unerkannt fir déi Transitioun ze garantéieren. Reforméiert Entscheedungsprozesser, déi all Akteuren ëmfaassen, dorënner d’ Zivilgesellschaft, méi entwéckelt Biergerbedeelegung , Verwaltungen an ëffentlech Strukturen bis zu hiren Aufgaben (vun organisatorescher Siicht an aus mënschlecher Siicht) sollen agepasst ginn.

  • Eng Strategie fir eise sozialen a wirtschaftleche Modell nohalteg ze maachen.

De Lëtzebuerger Modell baséiert op kontinuéierleche Wuesstem als Quell vum Wuelbefannen. Tatsächlech hänkt eise Sozialsystem vum kontinuéierlechen a bedeitende Wuesstum of. Dofir kann dëse Modell mëttelfristeg net nohalteg ugesi ginn. Eis Gesellschaft manner ofhängeg vun dësem Prinzip ze maachen an déi vill Implikatiounen ze vermeiden déi dorausr entstinn, besonnesch um Ëmweltniveau, erfuerdert e Paradigmewiessel.

Dës Ännerung erfuerdert eng Strategie mëttelfristeg, ee Prozess vun Diskussioun tëscht politesche Leader, wirtschaftlechen a sozialen Akteuren souwéi Zivilgesellschaft. Dës Iwwerlegungen an der ga&nzer Regierungspolitik ze berücksichtegen ass néideg.

Fir zukunftsorientéiert Gouvernance

  • Echt politesch Kohärenz fir nohalteg Entwécklung

Et ass néideg fir Synergie tëschent deenen verschiddenen Regierungspolitiken fir nohalteg Entwécklung (CPDD) ze beobachten, egal wou hir Hierkonft ass, fir engersäits hir Effektivitéit net ze schueden an op där anerer Säit zesumenhänglich Effekter ze garantéieren.

  • Eng transversal kulturell Dimensioun vun allen ëffentlechen politischen Tendenzen,

Besonnesch an der Educatioun, der Gesondheet, der Entwécklungszesummenaarbecht, der Integratioun an der Inklusiounspolitik. Kulturpolitik muss een Zesummenhung gesicht sinn: si muss sozial, gesellschaftlech kohärent sinn, baséiert op de Wäerter vu Mënscherechter, Demokratie, sozialer an ökologescher Gerechtegkeet.

  • Eng Evaluatioun an Iwwerwaachung vun der Bedeelegung vum Privatsecteur, besonnesch vun de Finanzen, an der internationaler Zesummenaarbecht.

Mënscherechter, Biodiversitéit, Emweltschutz däerfen net an den Hänn vu privaten Intérêtë gelooss ginn zum Nodeel vum gemeinschaftlichem Interessi!

  • Eng Vigilanzpflicht fir grouss Firmen

Firmen mat 250 Mataarbechter oder méi, déi en Ëmsaz 40 Milliounen Euro oder méi hunn, dorënner Banken an Investitiounsfongen mat hire Spezifizitéiten , musse sech un enger Opsiichtspflicht ënnerleien am Aklang mat de Prinzipien vun den UN Guiding Principles on Business and Human Rights, dem Paräiser Ofkommes an den international Konventiounen iwwer Ëmwelt a Biodiversitéit .

  • Eng nei europäesch Sécherheetsarchitektur an där eng zivil Sécherheetspolitik eng entscheedend Roll muss spillen.

Eng nei Architektur fir zivil Secherheet muss entwéckelt ginn, fir eng gerecht Wirtschaft an ee Liewensmodell an Europa ze garantéieren, deen op d’Nopeschlänner vun Europa erweidert ginn soll, an engem globaliséierten demokratesche Kader.

  • Stop déi sënnlos Oprüstung, géint d’Moderniséierung vun Atomwaffen, fir Diplomatie – géint Krich.

240 Milliarde gouf d’lescht Joer ausginn fir Waffen an Arméi. En neien absolute Rekord. Et gëtt keng Sécherheet mat méi Waffen, et kann nëmme Sécherheet zesumme sinn, ni géinteneen .

De Risiko vum Atomkrich kann net ausgeschloss ginn. Dës déidlech Waffe mussen ofgeschaaft ginn. Lëtzebuerg muss den UNO-Atomwaffenverbuetsvertrag ënnerschreiwen

 

Wahlprüfsteine gesammelt vun:

 

 

Dëst Dokument ass eng Zesummesetzung vu Virschléi vu verschiddenen Organisatiounen, ouni onbedéngt voll gedeelt ze ginn.

Lancement / diffusion des Wahlprüfsteng

Action symbolique devant la Chambre des Députés le 25 septembre 2023 à 11 heures

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Envoi aux partis politiques, même jour, même heure

Den 29. August um 100komma7

Reportage op RTL – radio 25. September

Le Quotidien 26 septembre 2023  «Voir ce qu’il y a dans les têtes des politiciens»

tageblatt 26 September 2023   Hundert Prozent Zivilgesellschaft

Wort online 26. September 2023 : Worauf es der Zivilgesellschaft am 8. Oktober ankommt